nog een week

De dag nadert: 24 april. Voor mij in twee opzichten erg belangrijk. 's Middags gaat de musical Jozef in première, die we met de Musicalgroep Besoyen hebben ingestudeerd. Sinds een tijdje ben ik bij die groep betrokken vanwege de muziek. Dit is de eerste keer dat ik echt van het begin af aan met de groep heb mogen werken. Daarbij komt dat het ook vanwege deze musical is dat ik voor het eerst zelf muziek ben gaan schrijven. De première zal dus een heel spannend moment worden. Gisteren hebben we een hele dag gerepeteerd. Dat leverde me wel wat meer vertrouwen op voor de uitvoering, al moet er nog steeds het één en ander gebeuren. Het ziet er in elk geval al heel mooi uit, de kostuums, het decor. Nu de uitvoering op de dag zelf nog...
De middaguitvoering zal ik zelf dirigeren, maar 's avonds moet ik tot mijn grote spijt verstek laten gaan, vanwege de andere belangrijke gebeurtenis. Het is namelijk ook op die dag de dag van de filosofie, waar ik als 'moderator' mag deelnemen bij één van de lezingen. Een leuke lezing wordt het, maar voor mij is het misschien wel een start om vaker dit soort dingen te doen. En ook om mensen te ontmoeten die me met promoveren verder kunnen helpen. Want dat moet de komende tijd meer centraal komen te staan: een proefschrift. Het blijft een beetje aanmodderen anders, twee studies gedaan, maar de finale steeds maar vermijden. De finale uitdaging voor de eeuwige student die ik ben blijft toch om de 's' van drs af te poetsen. Dat is het vervelende van de drs-titel, het zegt feitelijk alleen maar dat je iets niet bent, namelijk doctor. En dat niet ben ik nu zelfs twee keer! Daar kan ik het natuurlijk niet bij laten zitten.
Hoe dan ook, volgende week is belangrijk, en tegelijk een afsluiting van een ontzettend drukke periode. De zware belasting van twee keer per week repeteren is dan ook voorbij. Tijd voor andere dingen...
Nu is het ook weer tijd voor iets anders: even musiceren.

De Paastijd is begonnen

Tweede Paasdag. Gisteren heb ik een fijne dienst mogen begeleiden op het orgel in de Lutherse kerk te Heusden. Het kleine kerkje zat zo ongeveer vol en Gea ging voor. Dat is altijd prettig samenwerken. Verder hoefde ik niets meer, maar mocht ik alleen; eerst 's avonds eten bij m'n zus, en vanmorgen nog even naar de kerk in Besoyen, waar Aeolisch optrad. Een leuke band is dat.
Nu even een stukje typen in m'n blog. Tja, de feestdagen zijn toch een beetje dubbel soms. Aan de ene kant enthousiaste verhalen over feestelijke ontbijten en zo, aan de andere kant de verhalen van mensen die het juist nu erg moeilijk hebben. Juist op dagen als deze kan de herinnering aan bijvoorbeeld een overledene weer des te meer pijn doen. En ik? ik zit er meestal tussenin. Echt genieten van feestdagen doe ik eigenlijk nooit. Ik hobbel er rustig doorheen, soms vrolijk met vrienden of familie, soms een beetje melancholiek in m'n eentje.
Vandaag overheerst de melancholie wel, maar het is dan wel weer fijn om achter de piano die gevoelens te kunnen benoemen. Het is dus niet zo dat ik de hele dag nu naar vrolijke paasmuziek ga zitten luisteren, zoals ik die bijvoorbeeld op hyves heb geplaatst. Integendeel eigenlijk. Zojuist heb ik een lp (ouwerwets he) opgezet met de 6e symfonie van Tchaikovski: de pathetique. Als je eens in de gelegenheid bent om die te beluisteren... Hoewel, je moet er wel tegen kunnen, want het is wel een stuk dat zwelgt in treurigheid. Maar zo ontzettend goed.
Nou ja, ik heb verder toch niet veel te doen vandaag, dus ik denk dat ik nog maar eens wat ga werken. Morgen begint het gewone leven weer. Het lees- en correctiewerk komt er aan. Een drukke tijd...
Alweer.