nog een weekje

Het is vandaag zondag Palmarum, de laatste zondag voor Pasen. Gelukkig! Nog maar een paar dagen en dan heb ik een heerlijk lang week-end. De komende dagen zijn nog eventjes erg druk, zowel op het werk als 's avonds, maar dan wordt het een moment stil. Dat is toch altijd erg prettig, Goede Vrijdag als vrije dag. Rustig luisteren naar een uitvoering van de Mattheüs Passie (weliswaar op CD, maar toch); even weg uit de hectiek. Dat hou ik altijd vrij voor mezelf.
Daarvoor trouwens een paar avonden achter elkaar muziek: eerst op dinsdag een gewone repetitie van de musicalgroep, dan op woensdag achter de piano bij een koor en op Witte Donderdag de dienst in Waalwijk begeleiden op het orgel.
Over het orgel in Waalwijk gesproken. Dat was gisteren erg leuk. Collega's op bezoek in de kerk om dat orgel eens te bekijken. Hun zoontje (6 jaartje oud) wilde dat wel eens zien. Dat is wel heel leuk hoor, dat zo'n kind een ouderwets instrument als een orgel erg interessant vindt.
Misschien is dat wel een kans voor het instrument: een generatie die geen vreemde bijsmaak bij het kerkorgel heeft. Want dat is toch vaak wel het geval. Hele volsstammen weten niet beter dan wat ze in de plaatselijke kerk aan orgelspel hebben gehoord. Een nog steeds zijn er veel voorbeelden van hoe beroerd dat kan zijn. Nu ben ik geen groots organist hoor, maar ik probeer toch een beetje mooi werk ten gehore te brengen. Wat ik soms hoor op zondag als ik zelf zit te luisteren is ronduit tenenkrommend en zeker geen reclame voor het instrument. Misschien dat de geseculariseerde maatschappij voor het instrument kansen biedt in de vorm van oprecht geïnteresseerde, onbevooroordeelde luisteraars...