Even een berichtje plaatsen tussen de bedrijven door. Mijn jaarlijkse monsterweek-endje is druk bezig: omdat ik zonodig af en toe iets individueels van m'n studenten wil zien, zit ik dit week-end ongeveer vijftig werkstukjes na te kijken à gemiddeld 15 pagina's per stuk, dus reken maar uit...
Maar ja, ik doe het mezelf aan, vooruit dan maar. Ondertussen de dienst van morgenochtend ook nog voorbereiden: orgelspelen tijdens een doopdienst, dus dat betekent ook weer extra aan de bak. Ik heb wel mooie muziek uitgekozen, maar dat maakt voor de mensen in de kerk niet echt uit. Die beseffen veelal niet wat er gespeeld wordt. Soms vraag ik me wel eens af waarom ik de moeite neem om m'n best te doen als er toch niemand geïnteresseerd is. Gelukkig is er af en toe een enkeling die aangeeft dat het mooi was of zo. Voor die zeldzame enkeling speel ik dus eigenlijk. Maar dat is genoeg.
Maar vooral speel ik omdat ik het zelf mooi vind. Dat is ook waar het echt om draait. Aristoteles noemde musiceren al een activiteit waar de speler zelf genoegen aan beleeft, het is verder zonder doel. Het doel ligt in het musiceren zelf. Zo direct ga ik ook nog maar even achter m'n clavecimbel zitten, denk ik. Nog een mooi werk van Bach instuderen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten