aswoensdag

Carnaval is voorbij. Niet dat ik dat vier, overigens. Hoewel ik geboren Brabander ben heb ik eigenlijk nooit carnaval gevierd. Langs de randen van Brabant heb je van die plaatsen waar carnaval niet behoort tot de plaatselijke folklore. Het zijn protestante regio's die zich vanouds niets aantrekken van de in de rest van de procincie geldende gebruiken aan de vooravond van de Veertigdagentijd, de vastenperiode voorafgaand aan Pasen.
Die periode van veertig dagen, die vandaag is begonnen, die 'vier' ik dan weer wel. Althans, op m'n eigen manier. Echt vasten doe ik bijvoorbeeld niet, al heb ik me voor de komende tijd wel voorgenomen mijn wijnconsumptie wat te temperen. Het is meer een periode van wat bewuster leven, en nadenken over de wereld om mij heen. Nu doe ik dat wel vaker, maar toch...
Als kerkmusicus heb ik het, net als in de periode voor kerst, sowieso altijd wat drukker dan anders. Straks, in de laatste week voor Pasen, is het weer vrijwel elke avond raak. Dit jaar ben ik overigens ook gevraagd een avond te verzorgen over de Matthäus-Passion van mijn grote held, J.S. Bach. Wel heel spannend, want hoewel ik al jaren bezig ben met die muziek en het lezen van boeken erover, heb ik er nog nooit zo nadrukkelijk over hoeven spreken.

Maar goed, de Veertigdagentijd is begonnen. En er valt best veel na te denken. Wat betekent bijvoorbeeld mijn levenspatroon voor de wereld om me heen? Ik rij niet eens in een Hummer, maar alles wat ik doe kost de wereld iets. Het gebruik van de computer om dit blog bij te houden levert al CO2-uitstoot op. Of moet ik me daar maar geen zorgen over maken?
Er lijkt een groeiende groep mensen te zijn die dat inderdaad maar niet meer doen. Elke gelegenheid wordt aangegrepen om slechte berichten over het klimaat te relativeren. Zelfs de aanhoudende winter die we nu beleven. De wetenschappers zullen er wel naast zitten. Ze zijn het op z'n minst niet met elkaar eens. Slaap zacht...
Tot blijkt dat we te laat zijn. Wie zal dan de kamervragen beantwoorden? Komt er dan een commissie om te beoordelen wie er veantwoordelijk is geweest? Dan zal het te laat zijn. Je kunt je afvragen of het ecologisch systeem al niet over het tipping point heen is. Who cares dat er in een rapport een fout staat over het deel van Nederland dat onder zeeniveau ligt? Het gaat om de evidente ontwikkelingen, die klaarblijkelijk door allerlei populistische politici genegeerd mogen worden. Natuurlijk mag dat, aangezien hun aanhang ook geen idee heeft. Liever gaan we allemaal door met ons gedrag, we willen helemaal geen trieste verhalen horen over toekomsten waar de mens alle zeilen zal moeten bijzetten om überhaupt te overleven. Het zal mijn tijd wel duren... Na ons de zondvloed.
Hoe meer ik erover nadenk is dat geen vraag maar een feit. Na ons komt er inderdaad...
Een zondvloed? Dat klinkt wel hard, maar desondanks mogen we dat misschien wel stellen, aangezien het ten dele door ons zelf veroorzaakt is. Nu maar hopen dat het inderdaad na ons zal zijn. Of toch niet. Ik heb geen kinderen. Als ik over het thema van klimaatverandering nadenk vind ik dat eigenlijk wel fijn. Desondanks zou het wel aardig zijn om meer na te denken over een wereld na ons. Hebben wij een verantwoordelijkheid ten aanzien van komende generaties? Dat is een zware filosofische vraag, en omdat dit blogbericht al zwaar genoeg is, komt dat nog wel een latere keer.

In elk geval, de Veertigdagentijd is voor mij altijd een periode om eens wat meer stil te staan bij mijn gedrag ten opzichte van de wereld om mij heen. Heb ik invloed op de wereldproblemen? Zwaarmoedig hoor... Maar ik maak er - al is het maar in het klein - wel deel van uit.
Ik zal, om de sfeer van het klimaatprobleem nog wat te benadrukken, een stuk muziek plaatsen op m'n hyves dat daar mooi bij past en wat ook gecomponeerd is voor de laatste week van deze tijd, de week van Goede Vrijdag. De teksten zijn uit de Klaagliederen van Jeremia: de profeet beweent de ruïnes van de stad Jeruzalem.